Zarayda Groenhart is iemand die het leven met beide handen aanpakt. Naast haar werk als tv- en radio personality heeft ze een online talkshow ‘The why girl’ en onlangs is haar gelijknamige, autobiografische debuutroman verschenen. Zarayda heeft vijf jaar bij BNN gewerkt en maakte programma’s als ‘Try before you die’ en ‘Spuiten en slikken’. Haar leven staat vaak in de hoogste versnelling. Een black beauty met pit en ambitie waar we nog veel van zullen horen…
Hoe voel je je?
Goed! Ik vind het een bijzondere tijd waarin we leven. Voor mezelf, omdat ik met verschillende nieuwe projecten bezig ben, maar ook politiek en financieel gezien. Er beweegt van alles. Door de onzekere arbeidsmarkt gaan veel mensen, bewust of noodgedwongen, voor zichzelf beginnen. Terwijl ze dit misschien nooit hadden aangedurfd als er geen crisis was. Deze tijd is dus ook een soort zetje in de rug. Dat herken ik. Het is altijd mijn ambitie geweest om te kijken waar mogelijkheden zijn en dan in het diepe springen.
Lijfspreuk/levensmotto
Het advies dat ik vaak aan mezelf geef, is: “Doen, doen, doen!” Je kunt over dingen nadenken en afwegingen maken of een voor- en tegenlijst maken en daar is niets mis mee. Maar je kan het ook gewoon dóen. En misschien maak je daardoor een inschattingsfout of mislukt het helemaal. Dat kan. Maar als je de eerste stap zet, leer je op tijd genoeg de dingen die je moet weten om het tot een eind te brengen. Niet te lang nadenken naar goedbedoelde adviezen van anderen, want die komen vaak voort uit hun eigen angsten.
“Mijn nieuwsgierigheid is sterker dan mijn angst voor dingen”
Geen dag zonder…
De liefdes van mijn leven. Dat is mijn partner, maar bijvoorbeeld ook vriendinnen, mijn broer, mijn moeder én vader die onlangs overleden is. Niet dat je ze elke dag hoeft te zien, maar om even een moment te pakken om aan iemand te denken waar je gek op bent. Dat geeft me zo’n positieve energie en een lekker gevoel. Mijn beste vriendinnetje gaat bijvoorbeeld tijdelijk naar New York. Dan denk ik: wat tof dat ze deze kans krijgt én dat ze die ook pakt.
Wanneer was je het gelukkigst?
Nu! Ik ben gelukkig in de liefde. Dat helpt. En daarbij zijn er in mijn vriendengroep heel veel mensen die positief en vol zin in het leven staan. Ieder streeft op zijn eigen manier naar avontuur en uitdagingen. Dat vind ik heerlijk, het geeft me energie en werkt stimulerend. Als je altijd maar je dromen moet delen met mensen die zelf al een tijdje op een dood spoor zitten, dan trekt dat je naar beneden. Maar als je mensen in je omgeving hebt die hun tanden in het leven zetten en nieuwe dingen willen meemaken, dan krijg je daar zo’n energie van!
“Eigenlijk ben ik een held op sokken,
omdat ik veel dingen eng vindt.
Toch laat ik me er niet door tegenhouden!”
Beste persoonlijke beslissing ooit
Mijn laatste stage van de marketing economie opleiding die ik deed, was bij een theater. Daar ontdekte ik dat creatieve vakken, zoals decor bouwen, scenario’s schrijven en regisseren, óók een baan was. Toen dacht ik: “Wacht even. Voordat ik automatisch doorstroom van een economische studie in het zakenleven; welke avonturen zou ik nog willen beleven?” Daar kwam een heel ander avontuur uit dan het zakenleven induiken. Ik ben heel dankbaar dat ik op mijn twintigste heb geleerd dat er veel meer mogelijkheden zijn dan je om je heen ziet.
Waarvan kom je tot rust?
Salsa dansen!
Een dierbare jeugdherinnering
Zaterdag! Ik zal het uitleggen. Mijn ouders gingen scheiden toen ik zeven jaar was. Als mijn broertje en ik dan naar mijn vader gingen, haalde hij ons altijd op zaterdag op met de trein. Als we langs Zaandam kwamen bij een soort businesspark met grote gebouwen, dan zei hij tegen ons: okay, ik geef jou… dát gebouw. En dan wees hij naar een groot pand. Dat is jouw bedrijf. Wat maak je daar?
Een tijdschrift, riep ik dan bijvoorbeeld. Mijn vader vroeg dan wat voor een tijdschrift en hoe dat eruit zou zien. Op die manier stimuleerde hij ons om na te denken over de dingen die we leuk vonden en om dat uit te spreken. Om creatief te denken. In plaats van ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’, zei mijn vader altijd: doe eens gek! Hij was en is nog steeds mijn grote voorbeeld en held.
“Het is altijd mijn ambitie geweest
om te kijken waar de mogelijkheden zijn
en dan in het diepe springen”
Wat is het leukste cadeau dat je gekregen hebt?
Een ticket naar New York in mijn eentje. Ik wilde heel graag op vakantie, maar niemand kon mee. Toen dacht ik: wat nou als ik alleen ga? Ik vond het eng en tóch deed ik het. Iets doen dat je eng vindt, geeft een bevrijdend gevoel en een kick. Eigenlijk ben ik een held op sokken, omdat ik veel dingen eng vindt. Maar ik laat me er niet door tegenhouden. Dat is het heldengedeelte in mij.
Waar ben je trots op?
Dat mijn nieuwsgierigheid sterker is dan mijn angst voor dingen. Ik heb gemerkt dat ik met mijn nieuwsgierigheid ver kan komen.
