Ik tekende het verhaal op van Cocky Penha, 2020 (266 pag).
‘Goud schittert in de modder’ (golf lacht aroys doen der blote) is een Jiddisch gezegde. Met andere woorden: ook al zijn de omstandigheden niet ideaal of ronduit slecht, dat hoeft niet te betekenen dat je niet kunt stralen en niet het beste uit jezelf kunt halen.
Cocky Penha kan dit volmondig beamen. Haar vader drukte een zwarte stempel op haar jeugd. Want wanneer je als kind maar vaak genoeg te horen krijgt dat je niks bent, niks kan en niks mag, ga je dat vanzelf geloven. Een tiran was hij, een beul en een narcist. Ze haatte hem uit de grond van haar hart.
Toen ze het huis uit ging, begon haar tweede leven. En met succes. In de kapperswereld is Cocky een bekende naam. Maar nog veel meer belangrijker: hoe beroerd en uitzichtloos haar leven soms ook was, ze heeft zich losgemaakt van haar vader. Haar vrijheid werd haar grootste geluk, met haar kind en kleinkind als grootste geschenk.
Dit boek vertelt het opmerkelijke verhaal van Cocky Penha: rauw, confronterend en zonder fratsen, maar ook extravert, grappig en hoopgevend.
