Interview met Eric Hercules

De 10 vragen aan…

Voor de rubriek in de krant Texel dit Weekend mocht ik tien vragen stellen aan Eric Hercules. Hij is een harde werker, zowel in de politiek als op het creatieve vlak. Zo schrijft hij de verhalen van de strip Elsje en bedenkt hij comedy voor tv. Kortom, een grote jongen op schrijversgebied.

IMG_3482        IMG_3485

Eric Hercules in een notendop

Eric Hercules is geboren in 1964. Maar of hem dat 51 of 52 jaar maakt? Daarvoor moet hij even rekenen. Leeftijd doet hem niet zoveel. Hij voelt zich in ieder geval jonger, dat is wat telt. Eric is geboren en opgegroeid in Zwolle en heeft Indisch bloed. “In Zwolle zat ik op een witte school”, vertelt hij. “Ik weet nog dat ik in de spiegel keek en dacht: oh ja, ik ben niet blank en blond zoals de meeste kinderen. Ik was daar niet zo mee bezig. Nog steeds niet eigenlijk.”Lachend: “Blond zal ik nooit worden, maar wel grijzer.”

Eric is getrouwd met de Belgische Sophie Brasseur waarmee hij 2 kinderen heeft: Josephine (16) en Felix (14). “Sophie en ik kennen elkaar al eeuwig, van net na de middelbare school. We ontdekten elkaar tijdens een toneelstuk dat ik schreef en regisseerde en waarin Sophie acteerde. Ergens tussen de coulissen is de vonk overgeslagen.”

Politicus en scenarioschrijver

“Ik ben fulltime politicus. Daar kennen de meeste mensen op Texel me van, denk ik. Maar ik ben ook schrijver. Momenteel werk ik aan 2 stripboeken: 40 Hours, over het leven van een ambtenaar, maar dan met een knipoog en een tikkeltje platte humor. En ik schrijf de verhalen van Elsje. Zij staat in alle regionale dagbladen van Nederland en ligt bij ongeveer 3 miljoen huishoudens op de mat. ‘Elsje’ gaat zelfs de grens over, want ook in Frankrijk en Scandinavië wordt ze gepubliceerd.”

Twee fulltime jobs…

Ook voor televisie is Eric al jarenlang actief. Van comedy serie ‘Toen was geluk heel gewoon’ tot het Sinterklaasjournaal. En Eric schrijft scènes voor Sesamstraat. “Dit najaar komt er een jubileumaflevering van Sesamstraat die ook in de bioscoop gaat draaien. Maar dat is eigenlijk nog geheim, dus niet doorvertellen he?”, glimlacht hij.

Hoe combineer je 2 banen in 1 leven dat er ook nog tijd (en kwaliteit) is voor vrouw en kinderen?

Hiervoor heeft Eric een verhelderend rekensommetje: “Voor de meeste banen staat 36 uur. Dat is 1,5 etmaal. Dus dan heb je nog 5,5 etmaal per week over. Zowel de politiek als het schrijven is geen negen tot vijf baan. Vaak begint een vergadering op het gemeentehuis pas om half 8 ’s avonds en het schrijven gebeurt meestal tijdens de pauze van andere activiteiten. Toen ik in 1992 begon met mijn schrijverscarrière was er nog geen internet. Mijn eerste scenario’s heb ik nog per fax verstuurd. Later was de e-mail niet meer weg te denken. Dat vergemakkelijkte mijn werk nogal. Maar 2 banen combineren is zeker een uitdaging. Het voordeel is dat ik thuis veel kan doen en mijn eigen tijd kan indelen. Ik zit alleen op het gemeentehuis als ik een afspraak heb.”

Inspiratie en writer’s block

“Je krijgt als tekstschrijver vaak keihard commentaar op je werk. Daar heb ik de eerste 2 maanden van mijn schrijversbestaan heel erg aan moeten wennen. Totdat ik inzag dat de kritiek bedoeld is om de tekst beter te krijgen. Een writer’s block heb ik nog nooit gehad. Dat komt denk ik doordat ik meerdere ballen in de lucht hou. Als ik op een tekst of idee vastloop, ga ik verder met een ander project. Ik kan niet zitten wachten op een geweldige ingeving. Later raap ik de gevallen bal weer op en gooi ik hem weer in de lucht. En als ik zélf vastzit, heb ik altijd nog mijn personages. Tijdens het schrijven beeld ik me in hoe deze in een bepaalde situatie zou reageren. Ik laat hem of haar dan als het ware aan het woord, niet mezelf.”

Wijze les?

“Scenarioschrijver en televisieproducent Peter Römer zei in het begin van mijn schrijverscarrière twee belangrijke dingen tegen me: “Als je er niet uitkomt, ga een eindje wandelen of in ieder geval iets anders doen. En schrijf nooit over een onderwerp waar je geen verstand van hebt. Dat heb ik ter harte genomen. ‘Elsje’, van de strip, woont niet voor niets op een eiland.”

Guilty pleasure?

“Ik rook teveel en moet nu toch echt eens gaan stoppen.”

De wauw-factor is…?

“Dat ik een liedje heb geschreven voor Sesamstraat en dat Henny Vrienten daar de muziek bij heeft gemaakt. Het liedje heet ‘Blauw’ en wordt gezongen door, hoe kan het ook anders, Pino.” Eric heeft met veel grote namen samengewerkt, zoals Hetty Heyting, Peter Römer, Jack Gadellaa en Jan Kruis, de maker van Jan Jans en de kinderen. “Op het moment zelf ben je gewoon met elkaar aan het werk en zit je in de flow, maar het besef en de kick dat je met grote iconen hebt mogen samenwerken, komt soms met terugwerkende kracht alsnog.”

Uit een brandend huis…

“Red ik eerst mijn gezin en dan mijn telefoon en bril. Of misschien eerst mijn bril, want zonder ben ik nergens.”

Ultieme ontspanning is…?

“Dat zijn eigenlijk twee dingen”, zegt Eric en vraagt of ik er bezwaar tegen heb als hij een sigaret opsteekt. “Ik kan erg genieten van lekker eten, bijvoorbeeld Indisch, en van een goede film. Filmkijken is natuurlijk gerelateerd aan werk, maar een echt goeie film doet je vergeten dat je zelf ook in die branche zit. Een goed boek doet dat ook, zoals ‘Dit zijn de namen’, van Tommy Wieringa.”

 

        IMG_3483        IMG_3484      

Geef als eerste een reactie