Tromgeroffel… MIJN VADER, ALZHEIMER EN IK
Hoe dit onverwachte en levensveranderende avontuur begon? Mijn vader kreeg de ziekte van Alzheimer en zijn vrouw Esther zat tegen een burn-out aan. Er moest acute hulp komen voor mijn vader, maar ook iets structureels om haar te ontzien.
Ik voelde de bui al hangen: hier kon ík voor opdraaien. Mijn zusje woont namelijk op Ibiza en mijn broer heeft vier jonge kinderen met al net zo’n drukke baan als mijn vader vroeger had. Mijn vader was gynaecoloog en werkte in 2 ziekenhuizen. Daardoor was hij of aan het werk of hij sliep omdat hij net een nachtdienst achter de rug had. Mijn moeder draaide het gezin en mijn vader zag ik maar weinig.
Heel eerlijk: toen het mantelzorgen op mijn bord terecht kwam, stond ik daar niet om te springen. De band die ik met mijn vader had, was vooral biologisch en niet emotioneel. Een warm familiegevoel met hem kende ik eigenlijk niet. Dat hij financieel wél goed voor ons als gezin zorgde, had ik als kind niet door. Ik miste vooral mijn vader.
Inmiddels kan ik me niet meer voorstellen dat ik er in het begin zo over dacht; het was de beste beslissing die ik had kunnen nemen. De vaderlijke aandacht en liefde die hij vroeger niet heeft kunnen geven, krijg ik alsnog van hem. Het heeft een helend effect op mijn oude, verdrongen pijn. En dat niet alleen. Sindsdien voel ik meer rust in mezelf, zijn mijn zelfvertrouwen en zelfbeeld toegenomen en heb ik minder de behoefte om mezelf te bewijzen en de goedkeuring van anderen te krijgen. Wie had dat gedacht!
Maar… het blijft natuurlijk een vreselijke rotziekte. Nu ik mijn vader eindelijk gevonden heb, moet ik hem ook weer gaan loslaten. Juist daarom probeer ik me zoveel mogelijk te focussen op the good times. Daarover gaat mijn nieuwe boek: Mijn vader, alzheimer en ik. Over de grote en kleine avonturen die we samen meemaken: leuk, onverwacht, rauw en hartverwarmend.
Wil jij een gesigneerd exemplaar van dit boek bestellen? Stuur mij even een mail: esmir@esmir.nl
